Procedura psychologiczno-pedagogiczna

      • PROCEDURA UDZIELANIA I ORGANIZOWANIA

        POMOCY PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ

        W PUBLICZNEJ SZKOLE PODSTAWOWEJ W ZASTAWIU


         

        Podstawa prawna:

        • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach;

        •  Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym;

        • Ustawa Prawo oświatowe.

         

        ROZDZIAŁ I

        ZASADY ORGANIZOWANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

        § 1. 

        1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest uczniom, rodzicom i nauczycielom na zasadach obowiązującego prawa.

        2. Osobą odpowiedzialną za zorganizowanie pomocy dla konkretnego ucznia jest wychowawca.

        § 2. Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

        1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi polega na:

        1) rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia,

        2) rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia.

        1. Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną wynika w szczególności:

        1) z niepełnosprawności;

        2) z niedostosowania społecznego;

        3) z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;

        4) z zaburzeń zachowania lub emocji;

        5) ze szczególnych uzdolnień;

        6) ze specyficznych trudności w uczeniu się;

        7) z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;

        8) z choroby przewlekłej;

        9) z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;

        10) z niepowodzeń edukacyjnych;

        11) z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;

        12) z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

        1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy udzielanej uczniom.

        § 3. Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.

        § 4. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

        1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje i nadzoruje dyrektor szkoły.

        2. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści wykonujący zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, doradcy zawodowi i terapeuci pedagogiczni, zwani dalej „specjalistami”.

        3. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:

        1) rodzicami uczniów;

        2) poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi;

        3) placówkami doskonalenia nauczycieli;

        4) innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;

        5) organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami i podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

        1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana z inicjatywy:

        1) ucznia;

        2) rodziców ucznia;

        3) dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki;

        4) nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem;

        5) pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej;

        6) poradni;

        7) asystenta edukacji romskiej;

        8) pomocy nauczyciela;

        9) asystenta nauczyciela lub asystenta wychowawcy świetlicy;

        10) pracownika socjalnego;

        11) asystenta rodziny;

        12) kuratora sądowego;

        13) organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotu działających na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

         

        FORMY POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

        § 5. 

        1. W przedszkolu pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

        1) zajęć rozwijających uzdolnienia;

        2) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;

        3) zindywidualizowanej ścieżki realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego;

        4) porad i konsultacji.

         

        1. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

        1) klas terapeutycznych;

        2) zajęć rozwijających uzdolnienia;

        3) zajęć rozwijających umiejętności uczenia się;

        4) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych;

        5) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;

        6) zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu – w przypadku uczniów szkół podstawowych oraz uczniów szkół ponadpodstawowych;

        7) zindywidualizowanej ścieżki kształcenia;

        8) porad i konsultacji;

        9) warsztatów.

        1. Zajęcia rozwijające uzdolnienia organizuje się dla uczniów szczególnie uzdolnionych. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8.

        2. Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, w tym specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 5.

        3. Zajęcia logopedyczne organizuje się dla uczniów z deficytami kompetencji i zaburzeniami sprawności językowych. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 4.

        4. Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne organizuje się dla uczniów przejawiających trudności w funkcjonowaniu społecznym. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10, chyba że zwiększenie liczby uczestników jest uzasadnione potrzebami uczniów.

        5. Inne zajęcia o charakterze terapeutycznym organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi mających problemy w funkcjonowaniu w przedszkolu, szkole lub placówce oraz z aktywnym i pełnym uczestnictwem w życiu przedszkola, szkoły lub placówki. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10.

        6. Zindywidualizowana ścieżka realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego oraz zindywidualizowana ścieżka kształcenia, są organizowane dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do przedszkola lub szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć wychowania przedszkolnego lub zajęć edukacyjnych wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych.

        7. Zindywidualizowana ścieżka obejmuje wszystkie zajęcia wychowania przedszkolnego lub zajęcia edukacyjne, które są realizowane:

        1) wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym oraz

        2) indywidualnie z uczniem.

        1. Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie.

        2. Do wniosku o wydanie opinii dołącza się dokumentację określającą:

        1) trudności w funkcjonowaniu ucznia w przedszkolu lub szkole;

        2) w przypadku ucznia obejmowanego zindywidualizowaną ścieżką ze względu na stan zdrowia – także wpływ przebiegu choroby na funkcjonowanie ucznia w przedszkolu lub szkole oraz ograniczenia w zakresie możliwości udziału ucznia w zajęciach wychowania przedszkolnego lub zajęciach edukacyjnych wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym;

        3) w przypadku ucznia uczęszczającego do przedszkola lub szkoły – także opinię nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, o funkcjonowaniu ucznia w przedszkolu lub szkole.

        1. Uczeń objęty zindywidualizowaną ścieżką realizuje program wychowania przedszkolnego lub programy nauczania, z dostosowaniem metod i form ich realizacji do jego indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych, w szczególności potrzeb wynikających ze stanu zdrowia.

        2. Na wniosek rodziców ucznia dyrektor szkoły ustala, z uwzględnieniem opinii, tygodniowy wymiar godzin zajęć wychowania przedszkolnego lub zajęć edukacyjnych realizowanych indywidualnie z uczniem, uwzględniając konieczność realizacji przez ucznia podstawy programowej wychowania przedszkolnego, podstawy programowej kształcenia ogólnego lub podstawy programowej kształcenia w zawodach.

        3. Nauczyciele prowadzący zajęcia z uczniem objętym zindywidualizowaną ścieżką podejmują działania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia w przedszkolu lub szkole.

        4. Klasy terapeutyczne organizuje się dla uczniów wymagających dostosowania organizacji i procesu nauczania oraz długotrwałej pomocy specjalistycznej z uwagi na trudności w funkcjonowaniu w szkole lub oddziale wynikające z zaburzeń rozwojowych lub ze stanu zdrowia, posiadających opinię poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie.

        5. Zajęcia w klasach terapeutycznych prowadzą nauczyciele właściwych zajęć edukacyjnych.

        6. Nauczanie w klasach terapeutycznych jest prowadzone według realizowanych w danej szkole programów nauczania, z dostosowaniem metod i form ich realizacji do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów.

        7. Liczba uczniów w klasie terapeutycznej nie może przekraczać 15.

        8. Do klas terapeutycznych, za zgodą organu prowadzącego szkołę, w ramach posiadanych środków, mogą uczęszczać uczniowie innej szkoły

        9. Zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się organizuje się dla uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się.

        10. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze organizuje się dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8.

        § 6. Czas trwania zajęć.

        1. Godzina zajęć rozwijających uzdolnienia, zajęć rozwijających umiejętność uczenia się, zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym; zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu trwa 45 minut.

        2. Dopuszcza się prowadzenie zajęć w czasie dłuższym lub krótszym niż 45 minut, z zachowaniem ustalonego dla ucznia łącznego tygodniowego czasu tych zajęć, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami ucznia.

        § 7. Kwalifikacje do prowadzenia zajęć.

        1. Zajęcia rozwijające uzdolnienia, zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się, zajęcia dydaktyczno - wyrównawcze oraz zajęcia specjalistyczne prowadzą nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju zajęć. Zajęcia prowadzi się przy wykorzystaniu aktywizujących metod pracy.

        § 8. W szkole prowadzone są zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu uzupełniają działania szkoły i placówki w zakresie doradztwa zawodowego.

         

        ROZDZIAŁ II

        ZADANIA DYREKTORA

        § 9. 1. Dyrektor szkoły tworzy zespoły dla:

        1) uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,

        2) dzieci z oddziałów przedszkolnych,

        2. Wyznacza przewodniczącego dla poszczególnych zespołów, którym mogą być wychowawcy klas.

        3. Zatwierdza miejsce i datę posiedzenia zespołu.

        4. Zaprasza przedstawiciela Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej w tym poradni

        specjalistycznej na spotkanie zespołu (w razie potrzeby).

        5. Powiadamia pisemnie rodzica o posiedzeniu zespołu, bądź upoważnia do tego przewodniczącego zespołu.

        6. Dyrektor szkoły na podstawie zaleceń zespołu ustala dla ucznia formy, sposoby i okres

        udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane.

        7. Informuje pisemnie rodziców/prawnych opiekunów ucznia o ustalonych dla ucznia formach, sposobach i okresach udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą udzielane.

        8. Monitoruje udzielaną pomoc psychologiczno-pedagogiczną.

        9. Na podstawie oceny dokonanej przez zespół, dyrektor szkoły decyduje o wcześniejszym

        zakończeniu udzielania uczniowi danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej lub jej przedłużeniu.

        10. Po ukończeniu szkoły dyrektor przekazuje rodzicom/prawnym opiekunom ucznia oryginał karty. W dokumentacji szkolnej pozostaje kopia karty. Za zgodą rodziców/prawnych opiekunów ucznia dyrektor przekazuje kopię karty do szkoły lub placówki, w której uczeń będzie kontynuował naukę.

        11. Dyrektor szkoły może powołać szkolnego koordynatora pomocy psychologiczno- pedagogicznej, który będzie czuwał nad prawidłowym przebiegiem udzielanej pomocy na terenie szkoły.

         

        ROZDZIAŁ III

        ZADANIA PRZEWODNICZĄCEGO ZESPOŁU

        § 10. 1. Do zadań przewodniczącego należy w szczególności:

        1) ustalanie terminów spotkań zespołu,

        2) zawiadomienie o terminie spotkania zespołu: dyrektora szkoły i wszystkich członków

        (z tygodniowym wyprzedzeniem),

        3) zawiadomienie rodziców/prawnych opiekunów ucznia o terminie i miejscu spotkania zespołu w formie pisemnej z tygodniowym wyprzedzeniem (po uzyskaniu upoważnienia

        od dyrektora),

        4) prowadzenie dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla każdego ucznia

        oraz przekazywanie jej do indywidualnych teczek dla każdego ucznia objętego pomocą

        psychologiczno-pedagogiczną,

        5) nawiązywanie kontaktów z PPP, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami

        działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży,

        6) na pisemny wniosek rodzica/opiekuna prawnego lub za jego zgodą zapraszanie na spotkania zespołu innych osób, w szczególności: lekarza, psychologa, pedagoga, logopedę lub innego specjalistę,

        7) przygotowywanie pisemnej informacji do rodziców/prawnych opiekunów ucznia o ustalonych dla ucznia formach, sposobach i okresach udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą udzielane i przekazywane dyrektorowi szkoły do zatwierdzenia.

        2. Przewodniczący zespołu odpowiada za sprawną pracę zespołu (przebieg posiedzeń, monitorowanie, ewaluacje udzielanej pomocy).

         

         

        ROZDZIAŁ IV

        ZADANIA NAUCZYCIELI, WYCHOWAWCÓW I SPECJALISTÓW

         

        § 11. 1. Do zadań nauczycieli należy w szczególności:

        1) rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;

        2) określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;

        3) rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły lub placówki;

        4) podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;

        5) współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły;

        6) prowadzenie obserwacji pedagogicznej;

        7) wspomaganie uczniów w wyborze kierunku kształcenia i zawodu.

        1. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym wychowawcę klasy.

        2. Wychowawca klasy lub dyrektor informuje innych nauczycieli o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem.

        3. W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy lub dyrektora, że konieczne jest objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, dyrektor szkoły ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane.

        4. Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej ustala dyrektor szkoły biorąc pod uwagę określoną w arkuszu organizacji szkoły odpowiednio liczbę godzin zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz innych zajęć wspomagających proces kształcenia.

        5. Wychowawca klasy lub dyrektor oraz nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych lub specjaliści, planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, współpracują z rodzicami ucznia oraz, w zależności od potrzeb, z innymi podmiotami.

        6. W przypadku uczniów objętych pomocą psychologiczno-pedagogiczną wychowawcy i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspierają nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych ucznia.

        7. Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści udzielający pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi oceniają efektywność udzielonej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.

        8. W przypadku gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną w przedszkolu lub szkole wychowawca klasy planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, uwzględnia wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.

        9. W przypadku gdy z wniosków wynika, że mimo udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu lub szkole nie następuje poprawa funkcjonowania ucznia dyrektor szkoły , za zgodą rodziców, występuje do publicznej poradni z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia.

        10. Wniosek o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia zawiera informacje o:

        1) rozpoznanych indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych, możliwościach psychofizycznych ucznia oraz potencjale rozwojowym ucznia;

        2) występujących trudnościach w funkcjonowaniu ucznia w przedszkolu, szkole i placówce lub szczególnych uzdolnieniach ucznia;

        3) działaniach podjętych przez nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych

        i specjalistów w celu poprawy funkcjonowania ucznia, formach pomocy psychologiczno- pedagogicznej udzielanej uczniowi, okresie ich udzielania oraz efektach pojętych działań i udzielanej pomocy;

        4) wnioskach dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.

        § 12. 1. Do zadań logopedy należy w szczególności:

        1) diagnozowanie logopedyczne, w tym prowadzenie badań przesiewowych w celu ustalenia stanu mowy oraz poziomu rozwoju językowego uczniów;

        2) prowadzenie zajęć logopedycznych dla uczniów oraz porad i konsultacji dla rodziców i nauczycieli w zakresie stymulacji rozwoju mowy uczniów i eliminowania jej zaburzeń;

        3) podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej we współpracy z rodzicami uczniów;

        4) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:

        a) rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki,

        b) udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

        § 13. 1.  Do zadań doradcy zawodowego należy w szczególności:

        1) systematyczne diagnozowanie zapotrzebowania uczniów na informacje edukacyjne i zawodowe oraz pomoc w planowaniu kształcenia i kariery zawodowej;

        2) gromadzenie, aktualizacja i udostępnianie informacji edukacyjnych i zawodowych właściwych dla danego poziomu kształcenia;

        3) prowadzenie zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu z uwzględnieniem rozpoznanych mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;

        4) koordynowanie działalności informacyjno - doradczej prowadzonej przez szkołę i placówkę;

        5) współpraca z innymi nauczycielami w tworzeniu i zapewnieniu ciągłości działań w zakresie zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu;

        6) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

        § 14. 1. Do zadań terapeuty pedagogicznego należy w szczególności:

        1) prowadzenie badań diagnostycznych uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się w celu rozpoznawania trudności oraz monitorowania efektów oddziaływań terapeutycznych;

        2) rozpoznawanie przyczyn utrudniających uczniom aktywne i pełne uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki;

        3) prowadzenie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;

        4) podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających niepowodzeniom edukacyjnym uczniów, we współpracy z rodzicami uczniów;

        5) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:

        a) rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki,

        b) udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

         

        ROZDZIAŁ V

        INDYWIDUALNY PROGRAM EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNY

        § 15.

        1. Dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, zespół nauczycieli i specjalistów, opracowuje Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny ( IPET).

        2. IPET określa:

          1) zakres i sposób dostosowania odpowiednio programu wychowania przedszkolnego oraz wymagań edukacyjnych, do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, w szczególności przez zastosowanie odpowiednich metod i form pracy z uczniem;

          2) zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia, w tym – w zależności od potrzeb – na komunikowanie się ucznia z otoczeniem oraz wzmacnianie jego uczestnictwa w życiu szkolnym, w tym w przypadku:

          a) ucznia niepełnosprawnego – działania o charakterze rewalidacyjnym,

          b) ucznia niedostosowanego społecznie – działania o charakterze resocjalizacyjnym,

          c) ucznia zagrożonego niedostosowaniem społecznym – działania o charakterze socjoterapeutycznym;

          3) formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane;

          4) działania wspierające rodziców ucznia oraz – w zależności od potrzeb – zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi, innymi instytucjami oraz podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży;

          5) zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia, a także:

          a) w przypadku ucznia klasy VII i VIII szkoły podstawowej zajęcia z zakresu doradztwa zawodowego,

          b) zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu realizowane w ramach pomocy psychologiczno- -pedagogicznej;

          6) zakres współpracy nauczycieli i specjalistów;

          7) w przypadku uczniów niepełnosprawnych – w zależności od potrzeb – rodzaj i sposób dostosowania warunków organizacji kształcenia do rodzaju niepełnosprawności ucznia;

          8) w zależności od indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia wskazanych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego lub wynikających z wielospecjalistycznych ocen – wybrane zajęcia wychowania przedszkolnego lub zajęcia edukacyjne, które są realizowane indywidualnie z uczniem lub

          w grupie liczącej do 5 uczniów.

        3. IPET opracowuje się na okres, na jaki zostało wydane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie dłuższy jednak niż etap edukacyjny.

          Program opracowuje się w terminie:

          1) do dnia 30 września roku szkolnego, w którym uczeń rozpoczyna od początku roku szkolnego realizowanie wychowania przedszkolnego albo kształcenie w szkole podstawowej, albo

          2) 30 dni od dnia złożenia w szkole orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

           

        ZESPÓŁ WSPIERAJĄCY

        § 16.

        1. Zespół wspierający ucznia powołuje dyrektor szkoły.

        2. W skład zespołu wchodzi:

          1) wychowawca – przewodniczący zespołu,

          2) nauczyciel prowadzący zajęcia rewalidacyjne,

          3) nauczyciel logopeda,

          4) rehabilitant.

        3. Zespół opracowuje IPET po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając diagnozę i wnioski sformułowane na jej podstawie oraz zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, we współpracy, w zależności od potrzeb, z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym poradnią specjalistyczną.

        4. Spotkania zespołu odbywają się w miarę potrzeb, nie rzadziej jednak niż dwa razy w roku szkolnym.

        5. W spotkaniach zespołu mogą także uczestniczyć:

          1) na wniosek dyrektora szkoły przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, asystent lub pomoc nauczyciela;

          2) na wniosek lub za zgodą rodziców ucznia inne osoby, w szczególności lekarz, psycholog, pedagog, logopeda lub inny specjalista.

        6. Zespół, co najmniej dwa razy w roku szkolnym, dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając ocenę efektywności IPET, w miarę potrzeb, dokonuje modyfikacji programu.

        7. Wielospecjalistyczne oceny poziomu funkcjonowania ucznia uwzględniają w szczególności:

          1) indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, mocne strony, predyspozycje, zainteresowania i uzdolnienia ucznia;

          2) w zależności od potrzeb, zakres i charakter wsparcia ze strony nauczycieli, specjalistów, asystentów lub pomocy nauczyciela;

          3) przyczyny niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu ucznia

        8. Rodzice ucznia mają prawo uczestniczyć w spotkaniach zespołu, a także w opracowaniu i modyfikacji IPET oraz dokonywaniu wielospecjalistycznych ocen;

        9. Rodzice ucznia otrzymują kopię:

          1) wielospecjalistycznych ocen,

          2) IPET.

        10. Osoby biorące udział w spotkaniu zespołu są obowiązane do nieujawniania spraw poruszanych na spotkaniu.

         

        ROZDZIAŁ VI

        INFORMACJA O POTRZEBIE OBJĘCIA UCZNIA POMOCĄ PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNĄ.

        § 17.

        1. O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną informuje się rodziców ucznia.

        2. O ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, dyrektor szkoły, niezwłocznie informuje pisemnie rodziców ucznia.

         

        WSPARCIE MERYTORYCZNE

         

        § 18 .Wsparcie merytoryczne dla nauczycieli, wychowawców i specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej, na wniosek dyrektora szkoły, zapewniają poradnie oraz placówki doskonalenia nauczycieli.

        DOKUMENTACJA

        § 19. Prowadzenie dokumentacji.

        1. Dla zajęć o których mowa wyżej prowadzi się dzienniki zajęć.

        2. Dla uczniów:

          1) z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego;

          2) z opinią z poradni psychologiczno-pedagogicznej,

          3) z orzeczeniem o nauczaniu indywidualnym,

          4) nie posiadającego orzeczenia lub opinii,

          5) posiadającego opinię lekarza, prowadzi się arkusz dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia.

        3. Arkusze dostosowań wymagań edukacyjnych opracowuje się dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych:

          1) Uczniów z zaburzeniami rozwojowymi,

          2) Uczniów z odchyleniami rozwojowymi,

          3) Uczniów ze specjalnymi trudnościami w uczeniu się,

          4) Uczniów zdolnych, szczególnie uzdolnionych i wybitnie zdolnych.

        4. Na zakończenie każdego semestru zespół nauczycieli wypełnia arkusz wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.

        5. Za prowadzenie dokumentacji odpowiedzialni są nauczyciele prowadzący zajęcia edukacyjne i specjalistyczne z uczniem , wychowawcy, przewodniczący zespołów.